پیشبینی شفقت به خود بر اساس ذهنآگاهی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان

پژوهش حاضر با هدف پیشبینی شفقت به خود بر اساس ذهنآگاهی و بهزیستی روانشناختی دانشجویان دانشگاه آزاداسلامی واحد همدان انجام شد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر زمان یک پژوهش مقطعی، از لحاظ نوعدادهها کمی و از نظر روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را همه دانشجویان دانشگاه آزادهمدان تشکیل داد. روش نمونهگیری تصادفی از نوع تصادفی نسبی بود. از جامعه آماری مذکور بر اساس فرمول فیدل و۰۰۱ نفر انتخاب که به لحاظ احتیاط این تعداد به ۰۲۰ نفر افزایش یافت. ابزار پژوهش شامل سه ) تاباچنیک ) ۲۰۰۲مقیاس استاندارد شفقت به خود نف ) ۲۰۰۲ (، ذهنآگاهی براون و ریان ) ۲۰۰۲ ( و بهزیستی روانشناختی ریف ) ۰۹۹۹ ( بود.برای آزمون فرضیه پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. تحلیل نتایج نشان داد متغیرذهنآگاهی پیشبینی کننده معنادار شفقت میباشد. متغیر بهزیستی روانشناختی نتوانست پیشبینی کننده معنادار شفقتباشد.