مروری بر سیاستهای تامین مسکن برای گروه های کم درآمد شهری ( با تاکید بر سیاست اقدام ملی تولید و عرضه مسکن )

امروزه مسکن یکی از اساسی ترین نیازهای بشری است. از گذشته نیز دسترسی به یک سر پناه و مسکن مناسب، از مهم ترین مسائلی بوده کهانسان همواره با آن دست به گریبان بوده و تلاش نموده سر پناهی مناسب برای خود بسازد که او را از مخاطرات طبیعی در امان نگه دارد. مسکناز ابعاد گوناگون مورد بررسی قرار می گیرد. مهم ترین کارکرد آن کارکرد اقتصادی است ، به طوری که بیش از ۳۰ درصد درآمد ماهیانه خانوار رابه خود اختصاص می دهد. علاوه بر بعد اقتصادی ، مسکن از بعد اجتماعی و کالبدی نیز حائز اهمیت است. بخش مسکن به دلیل اشتغال زایی وارتباط با بسیاری از بخشهای دیگر اقتصادی، به عنوان ابزاری مناسب در جهت تحقیق سیاسمتهای اقتصادی و توسعه ای عمل میکند. لذا دولتها با ویژگی های گوناگون اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برای حل کردن مسائل مربوط به مسکن اقدام کرده اند و در این راستا سیاست و برنامههای مختلفی برای تامین مسکن اقشار آسیب پذیر شهری را به کار گرفته اند . در این بین اقشار آسیب پذیر شهری به عنوان قشر ناتوان درتامین مسکن برای خود، باید در هدف گذاری سیاستگذاری مسکن مورد توجه بیشتری قرار گیرند. شناخت و بررسی وضعیت مسکن، منوط بهشناسایی و تحلیل عوامل تاثیرگذار بر مسکن است. این مقاله نیز در راستای بررسی سیاستهای تامین مسکن به شناسایی عوامل موثر درسیاستگذاری مسکن اقشار آسیب پذیر شهری پرداخته است .