بررسی اثر سطوح مختلف خوراک گلوتن ذرت و آنزیم بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی

در این پژوهش به منظور بررسی اثر خوراک گلوتن ذرت با و بدون افزودن آنزیم بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی وجمعیت میکروبی جوجه های گوشتی، از تعداد ۳۲۰ قطعه جوجه یک روزه نر سویه راس ۳۰۸ در قالب طرح کاملا تصادفیبا آرایش فاکتوریل ۲×۴ شامل چهار سطح خوراک گلوتن ذرت (صفر، ۲۴، ۳۶ درصد) و دو سطح مولتی آنزیم (صفر و ۰/۰۷ درصد) استفاده شد. به هر تیمار آزمایشی، چهار تکرار حاوی ۱۰ قطعه پرنده اختصاص یافت. نتایج نشان داد که استفاده از ۳۶ درصد خوراک گلوتن ذرت در جیره توانست مصرف خوراک را در مقایسه با جیره فاقد این ترکیب در دوره رشد افزایش دهد (P<۰/۰۵). استفاده از آنزیم در جیره فاقد خوراک گلوتن ذرت توانست افزایش وزن روزانه را در کل دوره پرورش در مقایسه با سایر تیمارها بهبود دهد (P<۰/۰۵). همچنین در این دوره، ضریب تبدیل غذایی در تیمارهای فاقدخوراک گلوتن ذرت که حاوی و فاقد آنزیم بودند، در مقایسه با سایر تیمارها کمتر بود. با افزودن ۳۶ درصد خوراک گلوتنذرت به جیره، قابلیت هضم چربی خام در مقایسه با جیره های فاقد یا حاوی ۱۲ درصد از این ترکیب به صورت معنی دارافزایش یافت، و استفاده از آنزیم نیز سبب افزایش قابلیت هضم پروتئین خام جیره شد (P<۰/۰۵). استفاده از ۱۲ و ۲۴ درصد خوراک گلوتن ذرت همراه با آنزیم در جیره توانست جمعیت باکتری های اسید لاکتیکی را در مقایسه با تیمار فاقد خوراک گلوتن ذرت و تیمارهای حاوی ۱۲ و ۲۴ درصد خوراک گلوتن ذرت به تنهایی، افزایش دهد (P<۰/۰۵). همچنین با افزودن آنزیم به جیره، جمعیت کلیفرمها در روده کاهش یافت. ویسکوزیته محتویات روده در پرندگانی که جیره حاوی ۳۶درصد خوراک گلوتن ذرت دریافت کرده بودند در مقایسه با سایر تیمارها بیشتر بود (P<۰/۰۵). به طور کلی نتایج نشان دادافزودن خوراک گلوتن ذرت با آنزیم تا سطح ۲۴ درصد تاثیر نامطلوبی بر عملکرد ندارد و سبب افزایش قابلیت هضمپروتئین خام و چربی خام، افزایش جمعیت میکروبی مفید و کاهش جمعیت باکترهای مضر شد.