بررسی اثرفلاشینگ وسیدر و طول دوره شیردهی میش ها بر فراسنجه های هورمونی تولید مثل میش های نژاد کردی

این مطالعه به منظور بررسی اثر برنامه های مختلف تغذیه ای کوتاه مدت (فلاشینگ)و هورمونی بر فراسنجه هایهورمونی تولید مثل میش های نژاد کردی انجام شد آزمایش با استفاده از نرم افزار آماری SAS (۲۰۰۲) در قالب طرح کاملا تصادفی با تعداد ۶۰ راس میش نژاد کردی با ۶ تیمار و ۱۰ تکرار انجام شد. تیمارها با دو روش سیدرگذاری و فلاشینگ در سه زمان مختلف شیردهی ۴۵، ۶۷ و ۹۰ روزگی آماده شدند. سن میش ها حدود سه سال و با وزن میاگین ۵۰ کیلوگرم می باشد در ابتدا از روش های همزمان سازی فحلی استفاده از سیدر همراه با هورمون PMSG و سپس روش فلاشینگ انجام گرفت خون گیری ازمیش ها در روزهای ۴۵، ۶۷ و ۹۰ روزگی از شیردهی بره ها ( قطع شیر دهی به بره ها ) و نیز در قبل از قوچ اندازی، انجام گرفت. به وسیله لوله ونوجیکت ۵ میلی لیتری حاوی ماده ضد انعقاد EDTA از سیاهرگ گردنگرفته و به سرعت به آزمایشگاه ارسال شد. پلاسمای نمونه های خون تهیه شده برای اندازه گیری استروژن، پرژسترون،استرادیول، تری یدو تیرونین و تترایدوتیرونین، کلسترول پلاسمای خون با استفاده از کیت های آزمایشگاهی شرکت پارسآزمون و دستگاه اتوآنالایزر (مدل RA۱۰۰) مورد آزمایش قرارگرفت. میش ها به مدت ۱۲ روز سیدرگذاری شدند وهنگام سیدربرداری ۴۰۰ الی ۵۰۰ واحد هورمون گنادوتروپین کوریونی اسبی (eCG) دریافت کردند. میش ها ۵۴ ساعت پس ازسیدربرداری قوچ اندازی شدند و درصد آبستنی ۵۰ روز پس از جفت گیری با استفاده از سونوگرافی ارزیابی می شدند. بطورکلی نتایج این مطالعه نشان داد که روش های همزمان سازی فحلی بخصوص سیدر گذاری قبل از دوره جفت گیری همراهبا تزریق هورمون می تواند بر غلظت متابولیت ها و هورمون ها و عملکرد تولید مثلی بویژه میزان دوقلوزایی و بره زایی درمیش های کردی با تولید مثلی پائین، تاثیر مثبت داشته باشد.