بررسی جامع رابطه بین مدیریت دانش و گرایش به کارآفرینی با اثربخشی سازمانی

کلمه کارآفرین حدود چندین صده قدمت دارد و نخستین کسانی که واژهی کارآفرین و مفهوم کارآفرینی رامورد توجه قرار دادند، اقتصاددانها بودند. کارآفرینی یکی از مولفه های موثر در پیشرفت اقتصادی بودهو مدیریت دانش زیرساختی ضروری برای بسیاری از فعالیت ها است، زمانی که کارآفرینی به عنوان یک روشزندگی توسط اکثریت افراد یک جامعه پذیرفته می شود ، ارکان توسعه در آن جامعه در مقایسه با سایرجوامع سریع تر رشد می کند . مدیریت دانش با ایجاد، توسعه و ترویج دانش و تمرکز بر دارایی های غیرفیزیکی ، تجارب و دانش کارکنان ، شرایطی را برای بروز رفتار کارآفرینانه فراهم می نماید و باعث بوجودآمدن سازمان های کارآفرین می شود که مجموعه این اقدامات تاثیر مستقیمی برروی رشد و توسعه اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی سازمان دارد. در واقع می توان گفت : سازمان ها اگر بخواهند از رویکرد کارآفرینی براینیل به اهداف خود یعنی بقاء، رشد و توسعه بهره مند شوند بایستی با مدیریت بر دانش شرایط را برای بروزرفتار کارآفرینانه فراهم نمایند . با توجه به اینکه اکثر کارآفرینان از پشتیبانی واحدهای مطالعاتی و تحقیقاتیبی بهره اند، وجود سامانه های عمومی مدیریت دانش می تواند این خلا را پر کرده و به عنوان سامانه ایبرای پشتیبانی تصمیمات مورد استفاده قرار گیرد. مهم ترین عامل موفقیت کارآفرینی سازمانی, مدیریتکردن اثر بخش دانش در سازمان است . از طرف دیگر خدمات مدیریت دانش می تواند فعالیتهای کارآفرینی های متنوعی در پدید آورد. بر اساس نتایج تحقیق مشخص شد که مدیریت دانش از طریقمدیریت بهتر ایده ها، افزایش توانمندی ونوآوری، بهره وری کارکنان و رهبری موثر دانش می تواند منجربه کارآفرینی در سازمان گردد.