مقایسه مدل های غیرخطی ایزوترم دو و سه پارامتری جذب آزیترومایسین از محلول آبی توسط جاذب کربن فعال گرانولی

کربن فعال گرانولی یکی از پرکاربرد ترین جاذب هایی است که توانایی خوبی در جذب آلاینده های دارویی از آب دارد. در این پژوهش، از جاذب کربن فعال گرانولی (GAC) ارزان و قابل دسترس به منظور بررسی رفتار آن در جذب داروی آزیترومایسین از محلول آبی استفاده گردید. هدف اصلی از این تحقیق، ارزیابی معادلات غیرخطی ایزوترم های دو پارامتری و سه پارامتری لانگمیر، فروندلیچ و تمکین و ردلیچ-پترسون، خان، سیپس و تجزیه و تحلیل تعادلی فرآیند جذب آزیترومایسین توسط این جاذب می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده، مدل هم دمای لانگمویر و سیپس به ترتیب با بالاترین ضریب همبستگی ۹۹۴۵/۰ R۲ = و ۹۹۱۲/۰= R۲، نسبت به مدل های دیگر سازگاری بهتری با داده های تجربی داشتند. از این طریق می توان نتیجه گرفت که جذب آزیترومایسین بر روی GAC به صورت جذب فیزیکی و همگن بوده و ضخامت لایه جذب شده تک لایه است. همچنین ظرفیت جذب بدست آمده توسط مدل لانگمیر، mg/g ۱۶۱ بوده است که این مقدار به مقدار تجربی این فرآیند ( mg/g ۱۵۵) نزدیک می باشد.