خواص کششی آکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) در فرآیندهای چاپ سه بعدی مستقیم مایع (LDM) و رسوب نشانی ذوبی (FDM): مطالعه مقایسه ای

امروزه چاپ سه بعدی یا ساخت افزودنی به عنوان یکی از روش های ساخت نوین، کاربرد گسترده ای در تولید قطعات پلیمری و غیر پلیمری داشته است. فناوری رسوب نشانی ذوبی (FDM) که به عنوان ساخت رشته های ذوب شده نیز شناخته می شود، در حال حاضر گسترده ترین راه برای تولید سریع اقلام با استفاده از ساخت افزودنی است. اشکالی که در روش FDM وجود دارد، لزوم وجود ماده ی مورد استفاده به شکل فیلامنت می باشد که تنوع جنس مواد چاپی را با محدودیت مواجه می کند و از طرفی تولید فیلامنت به ویژه برای مواد نانوکامپوزیتی به دلایلی مانند تردی و پیچیدگی تکنولوژی ساخت، امری زمان بر و مشکل است. به دلیل مشکلات یاد شده، در این پژوهش برای چاپ نمونه ها علاوه بر روش FDM، از روش چاپ مستقیم مایع مذاب (LDM) نیز جهت مقایسه خواص کششی نمونه ها استفاده شده است. در این پژوهش مواد پلیمری آکریلونیتریل-بوتادین-استایرن (ABS) به صورت گرانول های کوچک وارد محفظه ی دستگاه LDM شده، به وسیله ی المنت های حرارتی و نیز توسط پیچ (ماردون) تعبیه شده در محفظه دستگاه تحت حرارت و تنش برشی قرار گرفته و ذوب می شوند و در نهایت بر روی صفحه پلتفرم دستگاه که امکان تنظیم دما دارد، چاپ می شوند. خواص کششی میانگین نمونه های ساخته شده با فرآیندهای FDM و LDM بررسی و مقایسه شدند. نتایج نشان داد که میزان استحکام کششی به مقدار ۲/۱۱%، مدول الاستیک ۱۱/۱۰%، کرنش در نقطه شکست ۳/۲۹% و همچنین چقرمگی نمونه های فرآوری شده توسط LDM بیشتر از روش FDM بوده است.