بررسی ساختار درآمدی و حسابرسی مدیریت شهری

بودجه شهر و شیوه مدیریت آن، یکی از مشکلات مدیریت کلانشهرهای بزرگی همچون تهران است زیرا بودجه فقط یک سند مالی نبوده و بازتاب امیدها و آروزهای شهر برای رسیدن به توسعه پایدار است. شهرداری ها یکی از ارکان دموکراسی شهری و ستون حکمروایی مطلوب هستند که در بیشتر شهرهای جهان به ویژه کلانشهرها منشاء اثر مطلوب بوده اند اما متاسفانه این رکن در کشور ما با مشکلاتی روبه روست. شهرداری به عنوان متولی اصلی شهربرای اداره شهر وظایفی را بر عهده دارد. این وظایف بسیار گسترده و متنوع است و در کنار آن ها هزینه های زیادی نیز بر دوش دارد که برای تامین آن نیازمند کسب درآمدهای کلان است و از آنجایی که شهرداری ها برخلاف سایر نهادهای فعال در امور شهر بودجه مصوب و مشخص دولتی ندارند برای تامین هزینه های خود با معضل مواجه هستند. این معضل در شهرهای بزرگ کشور بیشتر خودنمایی می کند زیرا فراهم آوردن بسترهایی متناسب با جمعیت و گستره فیزیکی شهر از جمله تامین زیرساخت های حمل و نقلی در کلانشهرها بسیار ضروری و در عین حال هزینه بر است، بنابراین در صورتی که مدیریت شهر نتواند منابع درآمدی پایداری برای خود در نظر بگیرد، روند رشد و توسعه پایدار شهر نیز تحت تاثیر آن قرار می گیرد. هدف این پژوهش بررسی ساختار درآمدی و حسابرسی مدیریت شهری می باشد. نتایج نشان می دهد چگونگی تامین درآمدهای مورد نیاز شهرداری ها نزدیک سه دهه است که به یکی از چالش های مهم نظام مدیریتی شهرهای کشور تبدیل شده و نبود این منابع درآمدی خسارات زیادی را بر زیرساخت های شهری وارد کرده است. یکی از مهم ترین دغدغه های مدیران و برنامه ریزی شهر، دست یابی به توسعه پایدار شهری است. با توجه به رشد شدید شهرنشینی، تقاضا برای کالاها و خدمات در شهرها از افزایش قابل ملاحظه ای برخوردار است و در این راستا تامین نیازهای شهروندان خود مستلزم وجود منابع مالی کافی است. اما نکته حائز اهمیت در بحث تامین و اصلاح منابع مالی شهرداری ها، پایداری منابع درآمدی است؛ به طوری که این درآمدها باید علاوه بر داشتن قابلیت اتکاء و استمرارپذیری، تهدیدی برای توسعه پایدار شهری نیز نباشند.