مطالعه ی کل ژنوم بلدرچین ژاپنی با استفاده از رویکرد تک مرحله ای صفات مرتبط با بازده مصرف خوراک

هدف از این مطالعه بررسی معماری ژنتیکی، شناسایی مناطق ژنومی و ژن­های کاندیدای مرتبط با صفات افزایش وزن بدن، میزان خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در بلدرچین ژاپنی بود. برای شناسایی پنجره­های ژنومی اصلی، از روش مطالعه پویش کل ژنومی تک مرحله­ای و از اطلاعات ژنومی ۹۲۰ قطعه بلدرچین ژاپنی استفاده شد. آنالیز پویش ژنومی به­وسیله نرم­افزارهای خانواده BLUPF۹۰ انجام شد. نتایج براساس مقدار واریانس ژنتیکی افزایشی کنترل شده در قالب پنجره­های به­طور میانگین ۱/۵ مگابازی از SNP­­های مجاور ارائه شد. پنجره­هایی که بیش از ­یک درصد واریانس را کنترل می­کردند به عنوان مناطق ژنومی موثر و برای یافتن ژن­های کاندیدا استفاده شدند. تعداد ۱۳ پنجره ژنومی معنی­دار روی هشت کروموزوم، ۲۳­ درصد کل واریانس ژنتیکی صفت افزایش وزن بدن را توجیه می­کردند و حاوی ژن­های کاندیدای SMYD۱، ADGRG۶وCFL۲بودند. بیش ترین واریانس مربوط به پنجره­ای روی کروموزوم شماره دو بود. تعداد ۲۰ پنجره روی هشت کروموزوم و شامل ژن­های کاندیدای ACSL۱،­PPA۲ ­، FGF۲ و RBL۲مرتبط با میزان خوراک مصرفی بودند. این پنجره­ها ۳۸­ درصد واریانس ژنتیکی را کنترل می­کردند و مهم­ترین پنجره روی کروموزوم شماره چهار بود. هم چنین برای ضریب تبدیل خوراک تعداد ۱۲ منطقه ژنومی روی هفت کروموزوم، ۲۳/۷درصد از واریانس ژنتیکی را توجیه می­کردند و حاوی ژن­های کاندیدای ATRNL۱­و PTPN۴بود. نتایج نشان داد چهار منطقه ژنومی اثر پلیوتروپی دارند. باتوجه به شناسایی مناطق ژنومی جدیدونقش کلیدی ژن­های ذکرشده مرتبط با مصرف خوراک می­توان کارایی روش تک مرحله ای برای پویش ژنومی صفات بازده مصرف خوراک را تاییدکرد.