ارزیابی و تحلیل اثرات زیست محیطی شهر جدید رامشار بر منطقه سیستان

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 87

فایل این مقاله در 21 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ZAGRO-11-39_002

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1401

چکیده مقاله:

ارزیابی زیست­محیطی، به عنوان یکی از مهمترین ابزار در فرایند برنامه­ریزی توسعه پایدار بوده و لذا توجه به آن در سیاست­گذاری­ها و برنامه­ریزی­ها امری اجتناب ناپذیر است. با توجه به تغییرات همه­جانبه و سریعی که در شهر­های ایران از چند دهه گذشته شروع و در حال انجام است، ارزیابی اثرات زیست محیطی شهر­ها برای دستیابی به یک برنامه­ریزی شهری مناسب و در عین حال همگام با متغیر­های محیط طبیعی ضروری به نظر می­رسد. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی اثرات زیست محیطی شهر جدید رامشار بر منطقه می­باشد، روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه­ای، اسنادی و میدانی می­باشد، جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و Expert choice استفاده شده است. نتایج سنجش میزان ارزیابی اثرات زیست محیطی شهر جدید رامشار بر منطقه با استفاده از آزمون T تک نمونه­­ای نشان داد در تمامی شاخص­های مطرح شده با میانگین به دست آمده بالاتر از حد میانه عدد ۳، گویای میزان زیاد اثرات زیست محیطی شهر جدید رامشار در منطقه می­باشد. در ادامه نیز با استفاده از نرم­افزار Expert  Choice به رتبه­بندی شاخص­های زیست محیطی پرداخته شده است. نتایج نشان داد، در بین شاخص­های مطرح شده، به ترتیب شاخص­های، آلودگی آب با وزن ۳۹۱/۰ و آلودگی صدا  با وزن ۱۳۸/۰، بالاترین و پایین­ترین وزن­ها را به خود اختصاص داده­اند. همچنین در نهایت جهت تحلیل آزمون فرضیه پژوهش از تحلیل واریانس استفاده شده است. نتایج نشان داد، تحلیل واریانس تاثیرات زیست­محیطی شهر جدید رامشار بر منطقه با ضریب تعیین ۱۸۹/۰ تاثیر زیاد زیست محیطی شهر جدید رامشار بر منطقه می­باشد. همچنین در ادامه نیز جهت تایید نتایج آزمون تحلیل واریانس با استفاده از آزمون کای اسکوئر به بررسی آزمون فرضیه پژوهش پرداخته شده است. نتایج نشان داد، مقدار (sig) یا سطح معناداری متناظر با این آماره کوچک­تر از مقدار (۰۵/۰)است. بنابراین، فرض مبنی بر: عدم تاثیرات زیست محیطی شهر جدید رامشار بر منطقه رد می­شود. بنابراین می­توان نتیجه­گرفت که فرضیه H۱ مورد تایید و فرضیه H۰ غیر قابل تایید می­باشد.

نویسندگان

محمود رضا انوری

استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، زاهدان، ایران

محمود سعیدی مهر

دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا و برنامه-ریزی شهری، زاهدان، ایران

محمد پودینه

دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا و برنامه-ریزی شهری، زاهدان، ایران