جانمایی پناهگاه های شهری مبتنی بر اصول پدافند غیرعامل(مطالعه موردی: منطقه ۴ شهر اهواز)

شهریکیاززیستگاه­هایمتراکمانسانیاستکهبهدلیلحضورانسان،نیازمندایمنیدر همهابعادکالبدی، اجتماعی،اقتصادی،فرهنگی،مدیریتیوهرنوعاقدامیاستکهجامعهانسانی ومحیططبیعیومصنوعآنرابیمهکند.تحقیق حاضر با هدف جانمایی پناهگاه­های شهری در سطح منطقه ۴ شهر اهواز مبتنی بر پدافند غیرعامل، بر پایه مطالعات کتابخانه­ای و اسنادی انجام یافته است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و روش بررسی آن توصیفی- تحلیلی می­باشد. متغیرهای موردمطالعهتحقیق شامل:کاربری مسکونی،آموزشی، تجاری،نظامی، بهداشتی–درمانی وخیابان­های اصلی می­باشد.بهمنظور وزن­دهیوتعیین اندازهاثرمتغیرهایموردمطالعهدرهدفنهایی تحقیق،ازمدل FAHP استفادهشدهاست.برای تهیهلایهنهاییبااستفادهاز گزینه  Raster Calculator  واستفادهازعمل­گرجمع،لایه­هابه روشهم­پوشانیبا یکدیگرتلفیقشده ونقشه­ینهایی مکان­های بهینه جهت ساختن پناهگاهدر سطح شهر اهواز ازاینعملحاصل شده است. نتایج تحلیل FAHP در ارتباط با استخراج ارزش وزنی شاخص­های موثر در مکانیابی پناهگاه­ها نشان داده است که شاخص­های مسکونی و درمانی هرکدام با وزن ۲۲۸/۰ و ۲۲۱/۰ به عنوان مهم­ترین شاخص­های مکان­یابی پناهگاه شهری شناخته شدند و دارای بیشترین وزن بوده­اند. همچنین نتایج تحلیل ترکیبی -GISFAHP در ارتباط با مکانیابی پهنه­ها و جانمایی پناهگاه­ها در منطقه ۴ شهر اهواز نشان داده است که نقاط واقع در مرکز منطقه ۴، به دلیل قرار گیری کاربری های مسکونی، درمانی و مراکز تجاری با تراکم جمعیتی بالا، بیشترین مکان مستعد برای ساخت پناهگاه­های شهری را در خود جای داده است.