تحلیل فضایی مدیریت محله محور با رویکرد حکمروایی خوب شهری در محله های منطقه ۱۰ شهر تهران

هدف این پژوهش تحلیل فضایی مدیریت محله­ محور در محلات منطقه۱۰شهر تهران می­ باشد. تحقیق از نوع اکتشافی می ­باشد که با روش توصیفی-تحلیلی انجام گرفته است. اطلاعات مورد نیاز به دو روش کتابخانه ای و پیمایشی(میدانی) جمع آوری گردیده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه شهروندان، مدیران و مسئولان شهری، بخش خصوصی و جامعه مدنی (NGOs) منطقه۱۰شهر تهران می باشد. نتایج حاصل از بررسی شاخص­ های حکمروایی خوب شهری با استفاده از آزمون­های آماری نشان از تفاوت شاخص ها و محله­ های دهگانه با یکدیگر دارد که این تفاوت­ها از جنبه آماری نیز معنی­ دار می باشد. در بین شاخص های بررسی شده در تمام محله­ ها شاخص اجماع سازی بالاترین و شاخص شفافیت پایین­ ترین میزان عددی را به خود اختصاص داده اند. نتایج حاصل از مدل الکتر نیز بیانگر آن است که محله­ های کارون شمالی، زنجان جنوبی و سلسبیل جنوبی در وضعیتی مناسب­تر نسبت به سایر محلات و در مقابل محله­ های هاشمی و سلیمانی تیموری در ضعیف ­ترین وضعیت به لحاظ شاخص ­های حکمروایی خوب شهری قرار دارند. همچنین هر چه به محله ­های پایین­ تر منطقه می­ رسیم میانگین عددی شاخص ها به مراتب پایین ­تر آمده و وضعیت متفاوت­ تری را نشان می دهند.