بررسی مقابر دوره سلجوقی (نمونه موردی مقبره سه گنبد ارومیه)

در قرآن آیات مشخصی برای تدفین ذکر شده و دفن کردن مرده در خاک به عنوان یکیاز اصول مهم شریعت مورد تاکید قرار گرفته است از سوی دیگر برجسته کردن قبور وساختن بنا بر روی آن نه تنها توصیه نشده بلکه به نظر می رسد در بسیاری از مذاهباسلامی نهی شده است. ساختن مقابر حداقل پس از سده دوم هجری در ایران رواجپیدا کرد و مفهوم مردگان با شان بالای مذهبی در قالب ساختن مقابر باشکوه بر سرگور اولیای مذهبی و گاه شاهان رایج گردید. مقبره های امروزی بیشتر به صورت یکنماد دیده می شوند. اما اماکن زیارتی به صورت یک مجموعه وسیع است که سر پناهیبرای زائران گفته می شود. احداث مقابر در دوره سلجوقیان به عنوان یک بنای مذهبی،مانند سایر ادوار پیشین اسامی و قبل از اسام از اهمیت خاصی برخوردار بوده و مقابرو بناهای مذهبی متعددی در حوزه حکومت سلاجقه بنا گردید که امروزه نمایانگرقسمتی از هنر باشکوه آن دوره است. مقابر سلجوقی با پلان های متنوعی ساختهشده اند و اغلب با آجرکاری، کاشی کاری و گچبری تزئین گردیده اند. این تحقیق باروش تحلیلی- توصیفی با توجه به اسناد کتابخانه ای ابتدا به بررسی مقابر این دوره وسپس به صورت مبسوط به معرفی بنای سه گنبد ارومیه می پردازد.