مروری بر حذف BTX از آب به وسیله نانو لوله های کربنی با تاکید بر اهمیت ارزیابی دقیق خواص BTX در مقیاس نانو

ترکیبات آلی فرار عمدتا شامل بنزن، تولوئن و زایلن ها ( BTX )، به عنوان آلاینده های اصلی ترکیبات آلی به شمار می روند و موجب اثرات منفی بر سلامتی انسان و محیط زیست می شوند لذا حذف آن ها امری ضروری می باشد. جهت حذف آنها از روش های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی استفاده می شود که از بین روش های موجود ، روش های مبتنی بر جذب به عنوان بهترین رویکرد از نظر هزینه، اثربخشی، و بازیابی جاذب شناخته شده اند. یکی از این روش ها، جذب توسط نانولوله های کربنی است. نانولوله های کربنی لوله هایی با سطح ویژه بالا هستند که قطرهایی در حد نانومتر دارند. تمرکز بیشتر تحقیقات انجام شده در جذب BTX توسط نانولوله های کربنی، بر ظرفیت جذب نانولوله های کربنی بدون در نظر گرفتن اثرات نانومحصور شدن سیالات (به دام انداختن سیالات در مقیاس نانو) است در حالیکه با بررسی های صورت گرفته مشخص شد، نانومحصورشدن سیالات اثرات قابل توجهی بر خواص فیزیکی سیالات مانند چگالی، خواص بحرانی، و فشار اشباع دارد که این عوامل در طراحی صحیح و بهینه مبتنی بر نانولوله های کربنی، اهمیت بالایی دارد. در این مقاله عوامل موثر بر جذب،انواع ایزوترم های جذب،انواع معادلات سینتیکی حاکم بر جذب و اثرات نانو محصور شدن سیالات مورد بررسی قرار گرفت و دیده شد عدم در نظر گرفتن این عوامل میتواند خطای قابل توجهی در طراحیها به وجود بیاورد.