ارتباط بین عوامل شخصیت مربیان ورزشی با قابلیت های تصمیم گیری آنان در وضعیت های متفاوت اخلاقی

توجه به موقعیت های تصمیم گیری بر اساس ویژگیهای شخصیت در مربیان ورزشی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر ، بررسی ارتباط بین عوامل شخصیت و قابلیت تصمیم گیری در وضعیت های متفاوت اخلاقی مربیان ورزشی استان آذربایجان غربی بود. پژوهش حاضر از نوع علی ، مقایسه ای می باشد. ۹۶ نفر(مرد:۶۶ - زن:۳۰) از مربیان ورزشی رشته های فوتبال ، فوتسال ، والیبال ، بسکتبال ، هندبال که در سال ۱۳۸۸ که در لیگ دسته یک استان مشغول مربی گری بوده اند به شیوه انتخابی هدفمند انتخاب شدند. از پرسش نامه های قابلیت تصمیم گیری در وضعیت های دشوار اخلاقی (کسول، ۲۰۰۳( و شناخت شخصیت باس، والنزی و الدریچ (۱۹۹۱) استفاده گردید.روایی و پایایی پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت(۸۵/۰=r ،۸۱/۰=( r.از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t گروههای مستقل و کلوموگروف -اسمرینف (۵./۰p≤)استفاده شد. رابطه مثبت و معنی داری بین عوامل شخصیت (درون نگر) با اهمیت شرایط و آگاهی اخلاقی وجود دارد و بین عوامل شخصیت،( تساوی گرا ، درون نگر ) با قضاوت اخلاقی و گرایش اخلاقی و عوامل شخصیت (تساوی گرا ) با آگاهی اخلاقی و عوامل شخصیت (تساوی گرا ) با اهمیت شرایط رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج این تحقیق، ضرورت پی بردن به شیوه تصمیم گیری مربیان در موقعیتهای متفاوت اخلاقی را بر اساس ویژگیهای شخصیتی شان مورد تاکید قرار می دهد.