مقایسه تابش فرابنفش سی و پاستوریزاسیون بر ویژگی های شیمیایی و میکروبی آب آلبالو

فرآیندهای غیرحرارتی مانند اشعه ماوراء­بنفش می تواند یک تکنیک امیدوارکننده و سالم برای حفظ ترکیبات مفید و مغذی آبمیوه­ها باشند. این مطالعه تاثیر پاستوریزاسیون (LTLT) و اشعه  UV-Cدر دوزهای ۸، ۱۵ و ۳۰ وات را بر تغییرات محتوای اسید آسکوربیک، آنتوسیانین­ها، فنول کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی آب آلبالو بلافاصله پس از فرآوری، و برخی ویژگی­های شیمیایی (pH، اسیدیته و رنگ) و میکروبی را طی ۱۲۰ روز نگهداری در دمای اتاق (۲۵ درجه سانتی گراد) مورد بررسی قرار داد. بر اساس نتایج به­دست آمده، اشعه­دهی به مدت ۱۰ دقیقه باعث افزایش چشمگیر  pHشد. سطح اسیدیته قابل تیتراسیون در طول دوره ذخیره­سازی افزایش یافت و نتایج pH را تاییدکرد. آب آلبالوهای تیمار شده با اشعه UV-C در مقایسه با نمونه­های پاستوریزه شده از محتوی اسید آسکوربیک، آنتوسیانین، فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری برخوردار بودند. افزایش دوز و زمان اشعه­دهی تاثیر مثبتی بر افزایش میزان اسید آسکوربیک، آنتوسیانین­ها، فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی داشت. شاخص روشنی (L*) و قرمزی (a*) در نمونه­های اشعه­دهی شده در مقایسه با نمونه پاستوریزه شده به­طور قابل توجهی بیشتر بود. در میان تیمارهای مختلف، نمونه­های اشعه­دهی شده با دوز ۳۰ وات به مدت ۶ و ۱۰ دقیقه از نظر ویژگی­های کیفی و میکروبی نسبت به سایر تیمارها ارجح بودند. در پایان دوره نگهداری، کمترین شمارش کپک و مخمرها در نمونه پرتودهی شده با دوز ۳۰ وات به مدت ۱۰ دقیقه به­دست آمد. در مجموع می­توان نتیجه گرفت که اشعه UV-C به عنوان یک جایگزین مناسب برای فرآیند پاستوریزاسیون (LTLT) آب آلبالو پیشنهاد می­شود.