اثربخشی آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی بر خود کارآمدی و خود تنظیمی دانش آموزان دورهراهنمایی منطقه جره- بالاده

پژوهش حاضر به دنبال تبیین اثر بخشی آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی بر خود کارآمدی و خود تنظیمی دانش آموزان بود. پژوهش به صورت شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعهآماری، دانش آموزان ۴ مدرسه راهنمایی از مدارس راهنمایی منطقه جره - بالاده ۲) مدرسه پسرانه و ۲ مدرسهدخترانه ) بود، که در سال تحصیلی ۹۱-۹۲ مشغول به تحصیل بودند. از هر مدرسه یک کلاس به روش تصادفیانتخاب شد، و چهار کلاس انتخاب شده به طور تصادفی به عنوان گروه های کنترل و آزمایش برگزیده شدند. پس از اجرای پیش آزمون با پرسشنامه خود کارآمدی عمومی شرر و خود تنظیمی بوفارد بر روی همه گروه ها، گروه های آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای در مدت زمان ۴ هفته تحت آموزش، به صورت آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی در درس علوم راهنمایی قرار گرفتند. پس از اتمام آموزش، پس آزمون روی همه گروه ها اجرا شد و دادهها مورد تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی بر خودکارآمدی و خود تنظیمی گروه آزمایش تاثیر معنا دار داشته است. افزون بر این نتایج نشان داد که بین دختران وپسران، در تاثیر آموزش مبتنی بر تفکر انتقادی بر خودکارآمدی و خود تنظیمی، تفاوت معنا داری وجود ندارد.