نقد و بررسی رویکرد تلفیقی در فلسفه تعلیم و تربیت

تعلیم و تربیت به معنای فرآیند انتقال تعمیق دانش ها، هدایت و بینش ها، و تقویت گرایش ها و فلسفه، روش درست اندیشیدن، راه خردمندانه زیستن، و کوشش برای شناختن هستی است. ما با انواع فراوانی از فلسفه، از جمله فلسفه ی دین، فلسفه ی هنر، فلسفه ی علم، فلسفه ی علوم گوناگون، و فلسفه ی تربیت رو به رو هستیم. همین فلسفه ی تربیت است، که موضوع این مقاله است و بر آن است که دریافت های سنتی از فلسفه، پاسخگوییکافی به واقعیت های زندگی تربیتی مردم در عصر حاضر را ندارد.همچنین، این مقاله بر آن است که ما نیازمند تفکر روشمند فلسفی و اندیشه ی درست در تعلیم و تربیت و راه ورسم زندگی انسانی هستیم، و می توانیم آن را به همه حتی به کودکان و نوجوانان دانش آموز، بیاموزیم مشروط برآنکه موضوع مناسب، روش مناسب، زبان و ابزار مناسب، و موقعیت مناسب را برای این آموزش ها بشناسیم و به کارگیریم.