تاثیر کاهش سرمایه اجتماعی بر تمایل افراد به فردگرایی منفی

این تحقیق درصدد بررسی اثر کاهشی سرمایه اجتماعی بر تمایل افراد به فردگرایی منفی است، فردگرایی منفی یا افراطی ترجیح نفع شخصی نسبت به نفع جمعی است و خود را مجزا از دیگران میداند و انتخابها و ترجیحهایاو بر اساس سود و زیان فردی است، که با کاهش کیفیت و صمیمیت ارتباطات، مشارکت فردی و اجتماعی وسرمایه اجتماعی میزان تمایل به فردگرایی افزایش می یابد. بررسی نتایج حاکی بر آن است، که با افزایش بیاعتمادی به سازمانها و مسئولین و کارایی آنها و کاهش میزان مشارکتهای مدنی، اجتماعی و سیاسی و حمایت دریافتی از سوی خانواده و اطرافیان تمایل به فردگرایی منفی(خودمحوری، منفعت و جاه طلبی، فاصله عاطفی با دیگران و داشتن روابط سرد و رسمی با دیگران) افزایش مییابد.