مطالعه و بررسی امر فراواقع و فراموقع در آثار فتومونتاژ (بررسی موردی: یک تصویر فتومونتاژ اثر صمد قربان زاده)

آثار فتومونتاژ بر پیوستاری از عکس بودگی تا نقاشی بودگی و نزدیکی بیشتر به قطب نقاشی در کار انتقال معانی، مفاهیم و مبتنی بر سبکی خلاقانه در تقابل بافیزیک محیط است. فضاهای دیداری محلی جهت تولید فرآیند پویایی معناسازی هستند که به نوعی با زمان گره خوردهاند. چه این زمان مقدم بر فرآیندمعناسازی و چه زمان منطبق بر حرکت پویا و دینامیک خوانش آن باشد. در آثار فتومونتاژ تصویر حاکم واقعیت نیست، بلکه حاصل واقعیت شبیه سازی شدهاست که نهایتا مخاطب را با فراواقعیتی روبرومی کند که از کانال های حسی - ادراکی عبورکرده و فراموقعیت ها را بوجودمی آورد. روش شناسی پژوهش فوق به شیوه کیفی، توصیفی وتحلیلی است.