تاثیر آموزش به روش تدریس معکوس بر مسئولیت پذیری وخودکارآمدی دانش آموزان در نرم افزار شاد

هدف اصلی پژوهش حاضربررسی تاثیر روش تدریس معکوس بر مسئولیت پذیری وخودکارآمدی دانش آموزان در نرم افزارشاد می باشد. روش پژوهشحاضر نیمه آزمایشی با گروه آزمایش و کنترل و از نظر اهداف کاربردی، از نظر داده ها کمی بوده است . جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزاندختر پایه ششم شهرستان تالش که در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند وطبق آمار ۱۱۶۲ نفر می باشند تشکیل داده اند. نمونه گیری از نوع نمونه گیری در دسترس بوده است .حجم نمونه ۵۰ نفر انتخاب گردید که در دو کلاس ۲۵ نفری از یک مدرسه مشغول به تحصیل بودندو تحت عنوان گروهآزمایش وکنترل گروهبندی شدند. گردآوری داده های اولیه مورد نیاز این پژوهش، از طریق پرسشنامه مسئولیت پذیری کالیفرنیا وپرسشنامه خودکارآمدیمک ایلروی وبانتینگ بود.پایایی پرسشنامه مسئولیت پذیری براساس ضریب آلفای کرونباخ ۷۸ / ۰ و برای پرسشنامه خودکارآمدی ۷۳ / ۰ به دست آمد. ابتدا از هر دو گروه پیش آزم ون گرفته شد پس از اجرای ۱۱ جلسه آموزشی مجددا از هر د وگروه پس آمون اخذ شد . به منظور اجرای پژوهش مدنظر درس هاییاز کتاب های فارسی ،مطالعات اجتماعی وعلوم تجربی پایه ششم انتخاب گردید و در گروه آزمایش با استفاده از روش تدریس معکوس تدریس ودر گروهکنترل تدریس به شیوه سنتی انجام گرفت .تجزیه وتحلیل داده هااز طریق نرم افزار SPSS صورت گرفت . نتایج آزمون تحلیل آنالیز واریانس با اندازه گیریمکرر حاکی از این است که سطح معناداری (sig) از ۰.۰۵ کمتر است و می توان گفت تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و گواه وجود دارد همچنین باتوجه به مقداربه دست آمده اتای برای متغیر خودکارآمدی (۵۴۲ / ۰) واین مقدار به دست آمده برای مسئولیت پذیری (۱۳۸ / ۰) می توان دریافت که تاثیرروش تدریس معکوس برمتغیرخودکارآمدی بیشتر موثر بوده است.