نقش فرشته در نگارگری های سلطان محمد

فرشته مخلوقی آسمانی و موجودی نامرییست که همواره، ذهن آدمی را به خود مشغول میکند این موضوع در میان آثار هنرمندان دوره های هنر اسلامی، همواره،مورد توجه است . در میان همه عناصر تصویری قابل مشاهده در نگاره های مکاتب مختلف، نقش «فرشته» از اهمیت خاصی برخوردار بوده و در ترکیب بندی آثار، نقشی مهمی در نگارگری ها بر عهده دارد. در این میان سلطان محمد ضمن صیانت اصول و آداب هنر اسلامی و استفاده فضای ماورایی به نمایش ارزش هایی درآثارش می پردازد که در گذشته نگارگری ایرانی مورد بحث نبوده است. حال به بحث درمورد نگاره های دارای نقش فرشته در آثار سلطان محمد می پردازیم. پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی صورت گرفته است. نتیجه ای که از پژوهش حاضر به دست می آید میتوان گفت که نقش فرشته موجود در نگارگری های سلطان محمد از تنوع رنگی بسیار زیادی در جامه ها و بال ها برخوردارند و اغلب کلاه هایی جواهر نشان بر سرشان قابل مشاهده است. رداهای بلند و تاجی همراه با نقوش رنگین و زیبا و شال هایی بلند که در هوا معلق است جنبه معنوی و غیرقابل لمس به فرشتگان می دهد . درک ظرایف و ویژگی های نگارگری فرشته امکان مطالعه و توجه دوباره جهت بازیابی زبان ناب نقاشی ایرانی را میسر می سازد.