بررسی ابعاد فقر مادی و عرفانی در اشعار فردوسی، سعدی، صائب تبریزی و پروین اعتصامی

فردوسی، سعدی، صائب تبریزی و پروین اعتصامی را می توان از از بزرگترین شخصیت های ادبی ایران در طول تاریخ شعر و ادب فارسی دانست که درمورد جنبه های مختلف شخصیت و اشعار آنها کتب و مقالات متعددی نوشته شده است؛ اما آنچه این نوشته در پی طرح آن است، مسئله ای است که درتحقیقات معاصر ما به صورت همزمان کمتر بدان توجه شده است و آن، بیان فقر در اشعار این شخصیت های ادبی است طبق نتایج حاصله این شاعران دراشعار خود فقط به بررسی فقر در یک دیدگاه نپرداخته اند بلکه از ابعاد مادی، معنوی، عرفانی و وضعیت اجتماعی و سیاسی نیز استفاده کرده اند، و این مسئلهنشان دهنده اهمیت این شاعران به مسائل جاری آن دوران و مردمی بودن دارد.