ارزیابی اثر سایتوتوکسیک نانوذرات سیلیکا با اندازه nm۴۰-۲۰ بر سلول های سرطانی اپیتلیال ریوی(A۵۴۹) و فیبروبلاست نرمال ریوی انسان (MRC۵)
محل انتشار: فصلنامه طب کار، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 124
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_TKJ-12-4_001
تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1401
چکیده مقاله:
مقدمه: نانوذرات سیلیکا (SiO۲ NP) به دلیل خواص منحصر به فرد مانند اندازه کوچک، امکان اصلاح سطح و سهولت تولید، در صنعت و پزشکی کاربردهای بسیاری دارند. لذا سمیت ناشی از مواجهات تنفسی آن حین تولید و مصرف بخصوص در ابعاد nm۴۰-۲۰ به دلیل کاربرد گسترده تر صنعتی از اهمیت بالایی برخوردار است و می بایست موردتوجه و ارزیابی قرار گیرد.
روش بررسی: جهت مطالعه سم شناسی در شرایط آزمایشگاهی برونتنی (in vitro)، سمیت محلول SiO۲ NP در محدوده غلظت های mg ml-۱ ۳-۶/۰ روی سلول های فیبروبلاست (MRC۵) و سلول های اپیتلیال (A۵۴۶) ریه انسان، پس از ۷۲ ساعت توسط آزمونMTT و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد ارزیابی قرار گرفته است.
نتایج: آزمون MTT نشان داد، با افزایش غلظت SiO۲ NP از ۶/۰ تا ۳ میلی گرم در میلی لیتر در هر دو نوع سلول، میزان بقاء سلول ها کاهش می یابد. غلظت mg ml-۱ ۶/۱ به عنوان حداکثر غلظت بازدارنده نانوذرات سیلیکا (IC۵۰) در سلول های A۵۴۹ محاسبه شده است و شانس بقاء سلول ها در این غلظت برای سلول ها ی A۵۴۹ و سلول های MRC۵ به ترتیب ۴۶ و ۷۰ درصد می باشد. تصاویر SEM سلول های MRC۵ در مواجهه باSiO۲ NP ، نشان می دهد مورفولوژی سلول های MRC۵ از شکل دوکی یا کشیده به دایره ای تبدیل شده است.
نتیجهگیری: با توجه به بررسی های انجام شده در این مطالعه، سمیت نانوذرات سیلیکا وابسته به غلظت SiO۲ NP و نوع سلول است. با افزایش غلظت SiO۲ NP، میزان بقاء سلول ها کاهش می یابد. همچنین، میزان سمیت SiO۲ NP در برابر سلول های نرمال ریه انسان کمتر از سلول های سرطانی بوده است.
واژههای کلیدی: نانوذرات سیلیکا، سلول های A۵۴۹، سلول های MRC۵
کلیدواژه ها:
نویسندگان
طناز کریمی
Department of Biomedical Engineering, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
نجمه نجم الدین
Department of Biomedical Engineering, Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
رابعه منهاج بنا
Faculty of Veterinary Medicine, University of Tehran, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :