مقایسه وضعیت ایمنی، بهداشت و شرایط کار با رویکرد ارگونومی مشارکتی در یک شرکت تولیدی دارویی در ایران

مقدمه: از روش های کاهش مواجهات ارگونومیک در محیط کار انجام مداخلات ارگونومی از جمله ارگونومی مشارکتی است که به عنوان یکی از روش های جدید انجام مداخلات در محیط کار، کاربرد روزافزون پیدا کرده است. هدف از این مطالعه تشخیص روند مناسب ایمنی، بهداشت، سلامت و شرایط کار با بهره گیری از کتاب نکات بازبینی ارگونومی سازمان بین المللی کار ۲۰۱۰ و بررسی وضعیت ایمنی، بهداشت و شرایط کار با رویکرد ارگونومی مشارکتی است. روش بررسی: مطالعه حاضر توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی است که در یکی از شرکت های داروسازی اجرا گردید. در ابتدا وضعیت ایمنی، سلامت و بهداشت و شرایط کار توسط کارشناس بهداشت با شاخص ارگونومی ارزیابی گردید و سپس در جهت رویکرد ارگونومی مشارکتی با ۶۰ نفر نمونه افراد جلسات فنی تشکیل گردید و در دو مرحله فهرست بازبینی ارگونومی ILO، مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نمرات شاخه های ایمنی، بهداشت، سلامت و شرایط کار حاصل از فهرست بازبینی تکمیلی قبل و بعد از به کارگیری نکات بازبینی با رویکرد ارگونومی مشارکتی با نشست های فنی و فرایند یادگیری در عمل نشان می دهد که به ازای هر واحد افزایش در نمره قبل از به کارگیری نکات بازبینی، حدود ۳/۰ به نمره بعد از آن افزایش پیدا کرده است که به طور معنی داری تاثیرگذار بوده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از شواهد نظری و تجربی می توان گفت که توانایی و مهارت های فنی اجتماعی افراد با قرار گرفتن در فرایند ارگونومی مشارکتی، افزایش پیدا کرده و باعث ایجاد اعتماد و انگیزش لازم برای درگیری به منظور مشارکت و همکاری مناسب در جهت تشخیص حل مسائل ایمنی، بهداشت و شرایط کار شده است.