مقایسه ریسک فاکتورهای قلبی-عروقی، گوارشی و عضلانی-اسکلتی در دو الگوی نوبت کاری

مقدمه: نوبتکاری باعث به وجود آمدن عوارض بسیاری بر سلامت می شود که مهم ترین علت ایجاد این عوارض اختلال در ریتم سیرکادین می باشد. نوع الگوی نوبتکاری از نظر رو به جلو یا عقب بودن آن و یا طول هر دوره نوبتکاری بر شدت این عوارض موثر می باشند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه عوارض دو الگوی نوبتکاری در صنعت کاشی بر سلامتی می باشد. روش بررسی: این مطالعه مقطعی در زمستان ۱۳۹۰ بر روی ۲۰۳ کارگر نوبتکار شاغل در دو کارخانه کاشی استان یزد با الگوهای متفاوت نوبتکاری، گروه یک با الگوی رو به جلو و کوتاه مدت (۲صبح۲عصر۲شب) و گروه دو با الگوی رو به عقب و طولانی مدت (۶شب۶عصر۶صبح)، انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه حاوی اطلاعات کاری و پزشکی کارگران شامل معاینه فیزیکی و انجام آزمایشات بیوشیمیایی بود. یافته ها: شیوع علائم قلبی و فشار خون بالا در گروه یک به طور معناداری پایین تر از گروه دو بود. اختلاف در مصرف سیگار، وجود چاقی و شیوع قند خون ناشتای بالا در دو گروه، از نظر آماری معنادار نبودند. علائم در گیری دستگاه گوارش در دو گروه نشان دهنده وجود اختلاف معنادار در شیوع سوءهاضمه، نفخ شکم، سوزش سردل و یبوست می باشد. درد مفاصل و گرفتگی عضلانی نیز در گروه یک به طور معناداری کمتر از گروه دو بود. نتیجه گیری:با توجه به شیوع بیشتر علائم بیماری های قلبی، اسکلتی- عضلانی و گوارشی در گروه دارای نوبت کاری رو به عقب نسبت به گروه رو به جلو، این گروه بیشتر در معرض ابتلا به این دسته از بیماری ها هستند.