ارائه الگوی تشخیصی اجتناب مالیاتی در شرکت ها با رویکرد داده کاوی

پرداخت مالیات از طرف بنگاه ها و خروج وجه نقد از شرکت، همواره مدیران را بر آن داشته تا با روش های گوناگون سعی در کاهش مالیات پرداختی کنند. افراط و تفریط یا کاربرد نادرست از استانداردهای حسابداری در گزارشگری مالی به طوری که این روش ها، مغایر با قانون مالیات های مستقیم نباشد را، می توان نام برد؛ که می تواند بیانگر یکی از نیت های متقلبانه جهت کاهش عمدی مبلغ مالیات باشد. ازاین رو هدف این مقاله ارائه الگوی تشخیصی اجتناب مالیاتی با بکار گیری رویکرد داده کاوی در جهت معرفی بهترین محاسبه گر اجتناب مالیاتی و نسبت های مالی موثر، برای استفاده ممیزین و سایر استفاده کنندگان مالیاتی می باشد. نمونه آماری شامل ۸۳۶ سال- شرکت (۱۶۶ مورد دارای اجتناب مالیاتی افراطی و ۶۷۰ مورد فاقد اجتناب مالیاتی افراطی) مربوط به ۷۶ شرکت در طی سال های ۹۵-۸۵ می باشد. متغیر وابسته، از نسبت تفاوت مالیات ابرازی با مالیات تشخیصی بر دارایی های ابتدای دوره حاصل شد. همچنین از بین دو روش بکار گرفته شده، روش تجمیعی-بگینگ و روش نزدیک ترین همسایه، با ۸۳/۲۵% از بالاترین توانایی جهت پیش بینی برخوردار است.