بررسی میزان تحقق پذیری اهداف طرح احیای میدان عتیق اصفهان (امام علی (ع))

محدوده طرح احیای میدان امام علی (ع) در دل بافت تاریخی اصفهان قرار گرفته است. این میدان در گذر زمان محو و توسطکاربری های دیگر اشغال شد تا اینکه در سال ۱۳۸۷ شهرداری اصفهان به موجب طرحی به احیای آن همت کرد. بر تهیه طرح واجرای پروژه احیای میدان امام علی (ع) شهر اصفهان اعتراضات و نقد هایی مطرح است که درستی و نادرستی این نقدها تاکنونبه طور جدی مورد بررسی قرار نگرفته است. هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی میزان تحقق اهداف طرح احیای میدان امام علی(ع) است. نوع پژوهش بر اساس هدف کاربردی و از لحاظ ماهیت، توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری این پژوهش، متخصصینو کارشناسان حوزه شهری هستند. روش نمونه گیری، گلوله برفی است و داده ها با بهره گیری از پرسش نامه پژوهشگرساخته در سالجاری گردآوری شده است. در تحلیل داده ها از آزمون های کای اسکوئر، تحلیل عاملی تاییدی و تحلیل اثرات متقابل استفاده شدهاست. طبق بررسی های انجام شده اهداف طرح میدان امام علی (ع) به طور نسبی با میانگین متوسطی تحقق یافته است. در این بیناهداف کالبدی-سکونتی با میانگین ۴۲ / ۳ بیشترین تحقق پذیری و اهداف زیستی با میانگین ۲۸ / ۳ ؛ اهداف اقتصادی با میانگین ۲۴ / ۳؛اهداف اجتماعی-فرهنگی با میانگین ۱۵ / ۳ در رده های بعدی بوده اند. نتایج همپوشانی مدل های مورد استفاده نشان داد که هفتهدف کلیدی در طرح احیاء میدان امام علی (ع) شامل افزایش رضایت مندی سکنه و کسبه، افزایش رضایت مندی شهروندان غیرشاغلو ساکن، افزایش میزان حس تعلق مردم به محدوده اجرای طرح، ایجاد رونق و بهبودی در فعالیت های گردشگری، افزایش سرزندگیو پیوستگی کانون های تاریخی، کاهش تمایل به مهاجرت و افزایش هویت تاریخی و فرهنگی محدوده اجرای طرح در جریان طرحاحیاء میدان امام علی (ع) تحقق یافته است.