بررسی اثربخشی رویکرد شناختی رفتاری بر تکانشگری در نوجوانان دختر

هدف از پژوهش حاضر ، تعیین اثربخشی رویکرد شناختی رفتاری بر تکانشگری در نوجوانان بود. این پژوهش در قالب یک پژوهش نیمه آزمایشی با گروه گواه و در چهارچوب یک طرح پیش آزمون و پس آزمون برای دو گروه آزمایشی و گواه اجرا شد.جامعه ی آماری این پژوهش را کلیه ی نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ سال دختر که درسال ۱۴۰۰ ساکن شهر تهران بودند، تشکیل میدادند . حجم نمونه شامل ۳۲ نفر که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروهآزمایش و گواه در هر گروه ۱۶ نفرجایگزین شدند. در این پژوهش از پرسشنامه تکانشگری بارت نسخه یازدهم (۲۰۰۴)استفاده گردید و مداخله با رویکرد شناختی رفتاری به مدت - ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای در گروه آزمایش انجام گردید. داده هایپژوهش با آزمون تحلیل کواریانس یک متغیری (آنکوا) و مورد تحلیل قرارگرفت. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد مداخله بارویکرد شناختی رفتاری در در سطح (F=۷۸/۱۹۹, P<۰/۰۱) تکانشگری در مرحله پس آزمون اثرمعناداری داشته است.بنابراین با توجه به معنی دارشدن فرضیه این پژوهش می توان نتیجه گرفت که در این پژوهش، مداخله رویکرد شناختی- رفتاری توانسته است تکانشگری را در نوجوانان دختر کاهش دهد.