بررسی تاثیر روان درمانی مثبت گرا مبتنی بر شادکامی سلیگمن در درمان افسردگی و رضایت زناشویی در زنان مبتلا به افسردگی

هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر روان درمانی مثبت گرا مبتنی بر شادکامی سلیگمن در درمان افسردگی و رضایت زناشویی در زنان مبتلا به افسردگی بود. جامعه آماری مورد استفاده در این پژوهش کلیه زنان متاهل منطقه ۷ تهران بود که بصورت پیش آزمون و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد نمونه ها ۲۲ نفر از زنان بودند که با توجه به معیارهای ورود به پژوهش به صورت تصادفی انتخاب شده و در دو گروه ۱۱ نفره آزمایش و گواه مقایسه شدند. میزان افسردگی و رضایت زناشویی در نمونه های مورد مطالعه به ترتیب با استفاده از آزمون های آزمون های بک و انریچ مورد بررسی قرار گرفتند. روان درمانی مثبت گرا مبتنی بر رویکرد شادکامی سلیگمن به صورت ۸ جلسه ۲ ساعته برگزار شد. داده ها با استفاده از روش آماری آمارهای توصیفی و استنباطی برای بررسی داده های مربوط به پیگیری و نرم افزار SPSS ۲۲ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که روان درمانی مثبت گرا در کاهش افسردگی و افزایش سطح رضایت زناشویی تاثیر معناداری داشته است.