بررسی روش های مختلف خاکورزی بر عملکرد کمی و کیفی ارقام ذرت علوفه ای و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک

در پژوهش حاضر اثر روش های مختلف حاکورزی بر عملکرد کمی و کیفی ارقام ذرت علوفه ای و برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک بررسی شده است. با توجه به اهمیت محصول ذرت و همچنین اهمیت افزایش محصول، در این تحقیق اثرات تیمار رقم (ماکسیما، ان اس و ۷۰۴) و هم چنین روش های مختلف خاکورزی در سه سطح بدون خاکورزی (NT) در کاه و کلش، عملیات کم خاکورزی (LT) با دیسک و خاکورزی مرسوم (CT) شخم و دیسک روی عملکرد، اجزای عملکرد و برخی دیگر از صفات زراعی و مورفولوژی ذرت و نیز تاثیرعملیات مختلف خاکورزی بر برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش به صورت کرتهای خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه شماره یک دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی انجام پذیرفت. نتایج نشان داد که در هر ۳ رقم ذرت در اکثر صفات زراعی و مورفولوژیکی اندازهگیری شده بین روش کم خاکورزی و خاکورزی مرسوم اختلاف معنیداری مشاهد نگردید ولی این در حالی میباشد که بین این دو روش و روش بدون خاکورزی اختلاف معنی داری مشاهده گردید. با این حال در اکثر صفات اندازه گیری شده مقادیر مربوط به روش کم خاکورزی از دو روش دیگر بالاتر گردید. همچنین بالاترین عملکرد مربوط به سیستم کم خاکورزی و به میزان ۹۱۰۴۰ کیلوگرم در هکتار که با عملکرد در سیستم مرسوم خاکورزی با عملکرد ۸۹۲۳۰ کیلوگرم بر هکتار دارای اختلاف معنی داری نمیباشد. به طور کلی نتایج نشان داد کاربرد اثر خاکورزی و ترکیب روشهای مختلف آن موثرترین تیمار است. بنابراین با توجه به صرف زمان زیاد، مصرف سوخت و انرژی بیشتر، فشردگی لایه های زیرین خاک، از دست دادن رطوبت خاک، تخریب ساختمان و عدم پایداری خاک در برابر فرسایشهای بادی و آبی، استهلاک بیشتر قطعات ماشینهای کشاورزی در روش خاکورزی مرسوم نسبت به روش کم خاکورزی در این تحقیق روش کم خاکورزی را به عنوان روشی مناسب جهت کشت و کار پیشنهاد می گردد.