اثر بخشی الگوهای ارتباطی برشادکامی والدین دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی آموزش الگوهای ارتباطی برشادکامی دانش آموزان مقطع متوسطه یک منطقه ۹ شهر تهران بود. طرح پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی به صورت طرح پیش آزمون – پس آزمون با دو گروه آزمایش و گروه کنترل بود نمونه پژوهش از بین ۳۲ زوج با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. پس از آموزش الگوهای ارتباطی در ۸ جلسه ۱۲۰ دقیقه ای بر اساس خانواده درمانی نظریه ی ستیر ترجمه بهروز بیرشک برای جمع آوری داده ها از وپرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شد. نتایج تحلیل های آماری نشان داد رابطه ی معناداری بین آموزش الگوهای ارتباطی خانواده، برشادکامی والدین وجود دارد. داده ها از روش محاسبه کواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار spss ورژن ۲۲ مورد تحلیل قرار گرفت یافته های پژوهش نشان داد: بین الگوهای ارتباطی خانواده و شادکامی والدین دانش آموزان رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. به این معنی که هر چه الگوی ارتباطی مناسبی در خانواده ها وجود داشته باشد، شاد کامی والدین بیشتر ودر نتیجه تاثیر مثبت در فرزندان به جا می گذارد. پس این نتیجه حاکی از آن است که به نظر می رسد افراد با نشاط بیشتر متعلق به خانواده هایی هستند که از الگوی ارتباطی مناسبی برخوردار ند. در پژوهش حاضر وجود رابطه ی مثبت و معنادار بین الگوی ارتباطی و شادکامی والدین دانش آموزان تایید شد.