اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت به شیوه گروهی بر کاهش نشانه های بحران هویت میان سالی

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر بخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت به شیوه گروهی بر کاهش نشانه های بحران هویت میان سالی می باشد. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون است. جامعه آماری این پژوهش کلیه افرادی که در بهمن ماه سال ۱۳۹۵، برای رفع مشکلات روانی به کلینیک روان شناختی آرین منطقه ۲ شهر مشهد مراجعه می کنند و در بازه سنی ۳۵ تا ۵۰ سالگی قرار دارند می باشد. پژوهشگر نمونه ای به حجم ۱۶ نفر را با توجه به معیارهای شمول (شکایت از نشانگان آسیب شناسی روانی و بازه سنی ۳۵ تا ۵۰ سالگی) از بین افراد جامعه آماری انتخاب کرد. برای نمونه گیری از شیوه نمونه گیری داوطلبانه با جایگزینی تصادفی استفاده شد اعضای نمونه انتخابی به صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند گروه آزمایش در ۱۲ جلسه به مدت ۲ ساعت در گروه درمانی روان پویشی کوتاه مدت قرار گرفتند و گروه کنترل بدون دریافت هیچ درمانی در لیست انتظار قرار گرفتند. آزمودنی های گروه آزمایش در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با مقیاس های پرسشنامه بحران هویت میان سالی (ICQ) موردسنجش قرار گرفتند. یافته های این پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش آماری تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد روان درمانی پویشی کوتاه مدت گروهی به طور معناداری باعث کاهش نشانه های بحران هویت میان سالی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شده است.