بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی حل تعارض و میزان رضایت جنسی مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره

پژوهش حاضر، با هدف تعیین رابطه ی بین الگوهای ارتباطی، حل تعارض و میزان رضایت جنسی مراجعین به مراکز مشاوره شهرستان گنبدکاووس انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره (دارای مجوز از سازمان نظام روانشناسی ایران) در مدت سه ماه می باشد. روش نمونه گیری این تحقیق بر اساس تصادفی ساده بوده و حجم نمونه با استناد به تحقیقات انجام شده قبلی ۶۰ نفر از مراجعین (۳۰ زن و ۳۰ مرد) می باشد که برحسب مراجعات متوالی انتخاب شدند. سپس از شرکت کنندگان خواسته شد به پرسشنامه های الگوهای ارتباطی کریستنسن و سولاوی (CPQ) جهت برآورد ارتباط زناشویی زوجین و حل تعارض، (CRQ) برای اندازه گیری توانایی شخص برای حل تعارض بین فردی و رضایت جنسی لارسون (LSSQ) پاسخ دهند. بری تحلیل داده های پژوهش از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج آزمون کولموگروف – اسمیرنوف بیانگر این بود که، توزیع داده ها در این نمونه آماری نرمال است. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون، نشان داد بین الگوهای ارتباطی سازنده متقابل، حل تعارض و میزان رضایت جنسی زوجین رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد به گونه ای که اگر الگوی ارتباطی بکارگرفته شده توسط زوجین الگوی سازنده ای باشد رضایت جنسی زوجین نیز بیشتر است یعنی بهبود سبک ارتباطی زوجین رضایت مندی زناشویی را به دنبال دارد و بالعکس. همچنین نتایج ضریب همبستگی نشان داد بین الگوی توقع/ کناره گیری، حل تعارض و رضایت جنسی رابطه نزدیک به صفر است و این الگوی ارتباطی تقریبا رابطه ای با حل تعارض و رضایت جنسی ندارد و بالاخره همبستگی بین حل تعارض، رضایت جنسی و ارتباط اجتنابی متقابل منفی بدست آمد. بطوریکه زوجینی که احساس رضایتمندی و آرامش بیشتری از زندگی خود دارند، احتمالا از سبک های ارتباطی سالم تری استفاده می کنند و درنتیجه تعارضات زوجین نیز کمتر است. این نتایج همسو با تحقیقات قبلی بود.