مقایسه اجمالی انواع یادگیری طوطی وار و معنادار از دیدگاه شناختی آزوبل و روان شناسی انسان گرایانه راجرز

از دیرباز، بشر جهت نیل به زندگی بهتر، سالم تر، و آرام تر و نیز به جهت اجتماعی بودنش، به انتقال مفاهیم و تبادل افکار نیازمند بوده و مدت های مدید است که جوامع گوناگون درصدد تربیت معلمان، مدرسان، و اساتید (که در این مقاله از ایشان به عنوان آموزش دهنده یاد شده است) برآمده اند و انواع گوناگونی از کلاس های درس برگزار می شوند که در اکثر آن ها گویی عناصر تدریس به درستی و با دقت و بررسی های همه جانبه انتخاب نگردیده اند یا چنانچه صحیح هم انتخاب شده باشند، این گونه به نظر می رسد که به درستی کنار هم چیده نشده اند. و مدت های بسیار است دانش آموزان، زبان آموزان، و دانشجویان (که در این مقاله از ایشان به عنوان آموزش گیرنده یا فراگیرنده یاد شده) با عزمی جزم در کلاس حضور بهم نمی رسانند یا چنانچه حضور می یابند، از انگیزه کافی و وافی برخوردار نیستند. صرف نظر از دلایل و علل فردی عدم انگیزه افراد که می توانند شخصی، خانوادگی، کاری، تحصیلی، اقتصادی، اجتماعی، و غیره باشند، مسئله فوق الذکر حائز اهمیت به نظر می رسید که مقاله پیش رو به یکی از علل اصلی و اساسی آن که هنوز با پیشرفت علم و شناخت و درک فنون تدریس نادیده انگاشته شده و می شود، می پردازد: نحوه فراگیری یا همان یادگیری، که به پارامتر های متفاوت و متعدد بسیاری بستگی دارد و در این مقاله تنها به یکی از حوزه ها ی مشترک آموزش دهنده و آموزش گیرنده پرداخته می شود. در مقاله حاضر به مقایسه اجمالی اثربخشی انواع یادگیری طوطی وار و معنادار از دیدگاه شناختی دیوید آزوبل و روانشناسی انسان گرایانه کارل راجرز در مقام دو نوع متغیر مستقل بر متغیر وابسته فراگیری به صورت تحقیقات کتابخانه ای و نیز با بهره گیری از مشاهدات کلاسی مختلف پرداخته شده است که می توان چنین بیان نمود که در یک فرآیند معنی دار همچون یادگیری زبان دوم یا سایر، تکرار بیهوده، تقلید و دیگر تمرین های طوطی وار صرف در کلاس هیچ گونه جایگاهی ندارند و هنگامی یادگیری اثربخش می گردد که دانسته های فعلی فرد به تجربیات گذشته وی گره خورده و معنادار باشد. یکی دیگر از متغیر هایی که اثربخشی آن در این حوزه می تواند به عنوان متغیر تعدیلگر یا متغیر مستقل فرعی مورد بررسی قرار گیرد، اهداف آموزشی اند. این امکان وجود دارد که تمایز بین یادگیری معنادار و یادگیری طوطی وار در وهله نخست مهم به نظر نیاید، زیرا در هر دو حالت مطالبی را می توان فراگرفت. اما اهمیت تمایز، زمانی روشن می گردد که کارایی نسبی دو نوع یادگیری (طوطی وار و معنادار) بر مبنای نگهداری یا حافظه بلند مدت مورد بررسی قرار می گیرد.