بازتاب و نقش دو نهاد تاثیرگذار خانواده و مدرسه در تربیت دانش آموزان

نهاد خانواده یکی از نهادهای مهم جامعه بشری است که زیر بنایی ترین و اولین نهاد اجتماع به شمار می رود. تاثیر خانواده بر رشد، تعادل و شکوفایی افراد و جامعه به حدی است که هیچ صاحب نظری نمی تواند آن را انکار کند. خانواده اولین و مهمترین بافت اجتماعی را برای رشد انسان فراهم می سازد. خانواده یکی از نهادهای مهم تربیتی است که با سایر نهادهای دیگر اجتماعی ارتباط متقابلی دارد. این نهاد در تربیت فرزندان و شکل گیری شخصیت آن ها نقش بسزایی دارد. تربیت صحیح فرزندان یکی از بزرگترین و مهمترین الطاف خداوند است که سبب خوشبختی و سعادتمندی خانواده می شود، به همین دلیل در دین اسلام توجه خاصی به این مساله شده است. مدرسه و خانواده به عنوان یک بخش از جامعه در این راستا وظیفه ای مهم دارد و یک محیط خانواده مطلوب سبب تربیت افراد سالم خواهد شد و عنصری موثر در پیشبرد اهداف نظام تعلیم و تربیت جامعه می باشد. خانواده و مدرسه محل یادگیری و مهارت ها و کسب نگرش هایی است که فرد را در تمام مدت زندگی همراهی نموده و تضمین کننده درستی شیوه ی زندگی می باشد. کودک باید به خوبی تحت سرپرستی و تربیت والدین و مربیان قرار گیرد تا استعدادهای او شکفته و تربیتش کامل شود و به مراحل والای انسانی دست یابد. تحکیم روابط خانواده و مدرسه و آموزش مهارت های اجتماعی، از طریق ایجاد جو صمیمانه و آرام، می تواند به این نهاد اجتماعی در زمینه تحقق وظیفه خود، یعنی تربیت فرزندان، کمک شایانی نماید. انسان ها، ترکیبی از استعدادها و قوای جسمی و روحی هستند و تربیت مناسب مستلزم پرداختن به هر دو بعد وجودی انسان می باشد. خانواده همچون صدفی است که اگر پایه های آن سنجیده و درست بنا نشود هرگز مرواریدی نخواهد پرورد. این مقاله که با روش تحلیلی و توصیفی و برمبنای مطالعات کتابخانه ای صورت گرفته است، برآن است به نقش خانواده و مدرسه در فرایند تربیت دانش آموزان بپردازد.