بررسی اثرات استفاده از دوچرخه در سفرهای درون شهری در پذیرش اجتماعی (مطالعه موردی: شهر میاندوآب)

امروزه دوچرخه و دوچرخه سواری به عنوان بخشی از فرهنگ در جهان شناخته می شود، این فرهنگ توانسته در تامین سلامت جسم و روان موثر باشد. استفاده از دوچرخه مزایای اجتماعی، اقتصادی و محیط زیستی فراوانی به همراه دارد. پذیرش اجتماعی به عنوان یکی از مولفه های اصلی سلامت اجتماعی معرفی شده است که خود عبارت است از «ارزیابی و شناخت فرد از چگونگی عملکردش در اجتماع و کیفیت روابطش با افراد دیگر، نزدیکان و گروه های اجتماعی که وی عضو آن هاست». شهر مورد تحقیق در این مطالعه، شهرستان میاندوآب انتخاب شد به دلیل اینکه این شهر به شهر دوچرخه معروف بوده و از قدیمی ترین شهرهایی است که دوچرخه وارد آن شده و علاوه بر این، اسناد که قدمت آنها به دهه ۱۳۳۰ و ۱۳۴۰ برمی گردد، موید این مطلب است. در این تحقیق ۳۰۰ نفر از افرادی که برای سفرهای درون شهری از دوچرخه استفاده می کنند به عنوان نمونه آماری انتخاب شد و برای بررسی میزان پذیرش اجتماعی از پرسشنامه کراون- مارلو استفاده شد. نتایج گروه دوچرخه سوار با گروه کنترل (غیردوچرخه سوار) مقایسه شد و تفاوت زیادی را نشان داد. دوچرخه سواری در تکامل شخصیت و اجتماعی شدن و سازگاری افراد تاثیر زیادی داشته، اضطراب و افسردگی را از بین برده، اعتماد به نفس و خلاقیت را بالا می برد. نتایج تحقیق نشان داد که اکثریت افراد دوچرخه سوار پذیرش اجتماعی بالایی داشتند، در افراد غیردوچرخه سوار اکثریت پذیرش اجتماعی متوسطی داشتند. دوچرخه سواری و پذیرش اجتماعی دوچرخه سواران با سلامت روان ارتباط دارد.