آموزش مهارت های زندگی به کودکان دارای اختلال اوتیسم

اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی و رشدی است این اختلال در دو سال اول زندگی ظاهر می شود ، اما به عنوان یک اختلال رشدی توصیف می شود زیرا در هر سنی از کودکی ممکن که ظاهر شود. اوتیسم بر نحوه تعامل افراد با دیگران، برقراری ارتباط، یادگیری و رفتار تاثیر می گذارد. اغلب نشانه ای در مورد ظاهر آنها وجود ندارد که آنها را از سایر افراد متمایز کند. توانایی های افراد مبتلا به اوتیسم می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است مهارت های مکالمه پیشرفته ای داشته باشند در حالی که برخی دیگر ممکن است مهارت های غیرکلامی داشته باشند. برخی از افراد مبتلا به اوتیسم در زندگی روزمره خود به کمک زیادی نیاز دارند. دیگران می توانند با حمایت اندک یا بدون هیچ حمایتی کار و زندگی کنند. طیف وسیع و گسترده ای از درمان و مداخلات پزشکی، رفتاری و روانشناختی برای این اختلال وجود دارد. یکی از درمان های روانشناختی آموزش مهارت های زندگی به این کودکان است. با آموزش مهارت های زندگی به کودکان اوتیسم آنها یاد می گیرند که رفتارهای خود را مدیریت کنند و تعاملات اجتماعی بهتری را برقرار کنند. با آموزش مهارت های زندگی کودک اوتیسم مهارتهای عملکرد اجرایی، مهارت های زندگی عملی، مهارت های شغلی، زندگی عملی و مراقبت از خود را یاد می گیرد. این مهارت ها در بهبود عملکرد کودکان موثر و سازنده است.