ارزیابی علف کش های مختلف در کنترل علف هایهرز پهن برگ در مزارع سویا استان خوزستان
محل انتشار: نهمین همایش علوم علف های هرز ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 204
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRANWEED09_071
تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1401
چکیده مقاله:
کنترل علفهای هرز پهن برگ ، محدودیتی جدی در تولید محصول سویا است . بدین منظور آزمایشی با طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۰ تیمار و چهار تکرار طی سال ۱۳۹۹ در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل : ۱، ۲ و ۳- کاربرد پیش رویش کلین شیت به ترتیب به میزان ۱۵۰، ۲۰۰ و ۲۵۰ گرم در هکتار ۴- کاربرد پیش رویش متری بیوزین به میزان ۶۰۰ گرم ، ۵- تریفلورالین به میزان ۲ لیتر در هکتار مخلوط با خاک ، ۶- بنتازون به میزان ۳ لیتر در هکتار به صورت پس رویشی ۷، ۸ و ۹- کاربرد زود پس رویشی کلین شیت در مقادیر ۱۵۰، ۲۰۰ و ۲۵۰ گرم در هکتار و ۱۰- وجین دستی .تعداد و وزن خشک علفهای هرز و عملکرد و اجزای عملکرد سویا از جمله صفات مورد ارزیابی در این آزمایش بودند. بر اساس نتایج این بررسی ، اثر تیمارهای علف کش بر درصد کنترل تراکم و وزن خشک علفهای هرز، درصد افزایش تعداد غلاف در بوته ، وزن صد دانه ، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک نسبت به شاهد معنی دار گردید. دو تیمار متری بیوزین و بنتازون با ۱۰۰ درصد کنترل ، بیشترین کارایی را در کاهش تراکم و وزن خشک علفهای هرز داشتند. همچنین این دو تیمار به ترتیب با ۷۵/۱۵۴ و ۷۵/۱۵۰ درصد افزایش تعداد غلاف در بوته و ۲۵/۱۱۱ و ۷۵/۱۱۰ درصد افزایش وزن صد دانه ، مناسب ترین تیمارها بودند. از نظر عملکرد دانه ، سه تیمار کلین شیت ۲۰۰ گرم پس رویشی ، بنتازون و کلین شیت ۱۵۰گرم پس رویشی به ترتیب با ۷۶۱/۲ ، ۴۰۸/۲ و ۳۵۰/۲ تن در هکتار، برترین و از نظر درصد افزایش عملکرد بیولوژیک دو تیمار بنتازون و متری بیوزین به ترتیب با ۹۵/۱۲۶ و ۳۰/۱۲۱ درصد، مناسب ترین بودند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
آذر ماکنالی
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی صفی آباد، سازمان تحقیقات آموزش و ترویجکشاورزی، دزفول، ایران.
مرتضی نورعلیزاده
بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مازندران، سازمان تحقیقات آموزش و ترویجکشاورزی، ساری، ایران.