رفتار سنجی شالوده های عمیق در زمین های روانگرای سواحل جنوبی خزر تحت بار لرزه ای به روش اجزاء محدود

یکی از روش های ایمن سازی سازه ها درمقابل خسارات ناشی از روانگرایی استفاده از سیستم رادیه - شمع است. روانگرایی خاک یکی از عوامل اصلی موثر بر رفتار دینامیکی شمع ها در مناطق با لرزه خیزی زیاد است. عملکرد سیستم رادیه - شمع در خاک های مستعد روانگرایی در معرض بارگذاری زلزله بسیار پیچیده است. هنوز عدم قطعیت درک صحیح مکانیزم پیچیده اندرکنش خاک - شمع در خاک مستعد روانگرایی وجود دارد، از این رو نیاز به انجام مطالعات شبیه سازی عددی و ارزیابی اثرات شمع و گروه شمع بر استعداد روانگرایی، بخصوص تحت بارگذاری لرزه ای، ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق سعی شده با استفاده از تحلیل های نرم افزاری رفتار فونداسیون های عمیق (شمع ها ) در زمینهای روانگرا مورد بررسی قرار گیرد و پارامترهای موثر بر نشست بررسی گردد. با توجه به انجام تحلیل دینامیکی غیرخطی به روش تنش موثر و انتظار تغییرشکل های بزرگ، از نرم افزار تفاضلات محدود (FLAC ۲D (ver.۵) درجهت تجزیه و تحلیل ها استفاده شده است. الگوی پایه تحلیل ها شامل لایه خاک ماسه اشباع مسلح شده با گروه شمع که تحت اثر سربار قرار می گیرد، می باشدو برای یکگروه شمع، مشاهده شد هرچه طول شمع افزایش پیدا کند میزان نشست گروه شمع کاهش می یابدو برای یک گروه شمع متکی در ماسه متراکم، مشاهده شد هرچه تعداد شمع در ردیف گروه بیشتر شود)با میزان بار کل ثابت ( میزان نشست کاهشمی یابد و این تغییرات تقریبا خطی به نظر می رسد. بررسی نتایج نشان می دهد که قرار دادن گروه شمع در ماسه سست و نیمه متراکم با درصد تراکم ۵۰، ۵۵ و ۶۰ درصد، در هنگام روانگرایی ناپایداری را به دنبال خواهد داشت و برای یک گروه شمع، مشاهده شد با افزایش قطر ابتدا نشست کاهش می یابد و سپس افزایش می یابد، که بهینه قطر گروه شمع در خاک ماسه ای متراکم، در محدوده ۰/۷ الی ۰/۹ متر می باشد و میزان نشست با طول نفوذ در لایه متراکم رابطه معکوس دارد. هرچه طول نفوذ بیشتر باشد نشست کمتر خواهد شد.