مروری جامع بر یادگیری ترکیبی

یادگیری ترکیبی (که یادگیری تلفیقی نیز گفته می شود) یک روش آموزشی است که تکنولوژی و رسانه های دیجیتال را با کلاس های درس مدرس محور تلفیق کرده است و این به فراگیران انعطاف پذیری بیشتری برای شخصی سازی تجربه یادگیری شان می دهد.فناوری اطلاعات و ارتباطات حوزه های آموزشی را فرا گرفته است. یادگیری سرآغاز نیاز به تکامل و بهتر شدن است. بدیهی است که هر چه علم و دانش بشری تکامل و توسعه بیشتری پیدا کند، نیاز به تحول در یادگیری و سازو کارهای آن بیشتر خواهد شد. در سالهای گذشته ، آموزشهای الکترونیک از رونق و توجه شایانی برخوردار بوده است. همزمان با گسترش و توسعه فناوریهای جدید در زمینه آموزش ، سبک های جدیدی از فعالیتهای آموزشی پا به عرصه وجود نهاده اند که امروزه از آنها به عنوان «یادگیری ترکیبی» نام می برند .در سال های اخیر واژه «یادگیری الکترونیکی» در نتیجه ادغام فناوری اطلاعات و ارتباطات در حوزه های آموزشی پدیدار شده است. پس از به کارگیری این فناوری در آموزش، برخی از دام ها شناسسایی شده است که منجر به پدیده "آموزش ترکیبی" شده است. با این حال، ترجیح این روش جدید به طور گسترده مورد بحث قرار گرفته است. هدف این مقاله بررسی مزایای یادگیری ترکیبی نسبت به آموزش حضوری از طریق مرور متون مرتبط است. نظرسنجی حاضر نشان داد که یادگیری ترکیبی نسبت به آموزش الکترونیکی محض مطلوب تر است و مزایای زیادی مانند ایجاد حس اجتماعی یا تعلق به یادگیرندگان ارائه می دهد. این مطالعه نتیجه می گیرد که یادگیری ترکیبی می تواند به عنوان یک رویکرد کارآمد از آموزش از راه دور از نظر تجربه یادگیری دانش آموزان، تعامل دانش آموز و دانش آموز و همچنین تعامل دانش آموز مربی در نظر گرفته شود و احتمالا به عنوان الگوی آموزشی غالب در آینده ظاهر شود.