بررسی جایگاه احترام و تربیت در ادبیات فارسی و اسلام

اعتلای یک جامعه به این بسته است که بتواند همه استعدادها را با توانایی های مختلف، در جهت های متفاوت مورد نیازجامعه رشد دهد و تربیت نماید. هدف تربیت دینی آن است که افراد جامعه را در فهم دین یاری رساند تا آنها بتوانندآگاهانه درباره آن بیاندیشند. این کار زمانی ممکن است که اذهان و عواطف آدمی، درهای خود را به روی دین نبندند وتصور نشود که دین چیزی منسوخ و مطالعه آن فاقد ارزش است؛ چون انسان موجودی دارای شعور و اختیار و هدفمنداست و تمام فعالیت های او و تمام تلاش های تربیتی باید در راستای هدایت انسان به سوی هدف نهایی او باشد، لذاهدف تربیت اخلاقی هم باید به سمت هدف نهایی خلقت انسان باشد؛ همچنین باید توجه داشت که تعلیم و تربیت دررایج ترین کاربرد خود بر عقلانیت یعنی پرورش اندیشه دلالت دارد