بررسی رابطه سبک زندگی با اضطراب و افسردگی دانش آموزاندر دوران شیوع کرونا

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک زندگی با اضطراب و افسردگی دانش آموزان در دوران شیوع کرونا است. روشتحقیق حاضر زمینه یابی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دانش آموزان متوسطه اول مدارسدولتی شهر بجنورد به تعداد ۱۷۵۰ نفر می باشد که با توجه به جدول مورگان تعداد ۳۱۷ نفر بعنوان حجم نمونه به روشنمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات سبک زندگی لعلی و همکاران ( ۱۳۹۱ ) و پرسشنامه استاندارد DASS-۲۱ اضطراب و افسردگی است. ضرایب رگرسیون نشان داد که برای اضطراب، پیشگیری از بیماری ها، ورزش و تندرستی و سلامت اجتماعی قادر به پیش بینی متغیر اضطراب به میزان ۹۷/۷ درصد است. پیشگیری از بیماری ها بیشترین سهم را در پیش بینی متغیر ملاک دارد. همچنین ضرایب رگرسیون نشان داد که برای افسردگی سلامت محیطی و اجتناب از داروها و مواد مخدر قادر به پیش بینی متغیر افسردگی به میزان ۹۵/۵ درصد است. سلامت محیطی بیشترین سهم را در پیش بینی متغیر ملاک دارد. همچنین ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین ابعاد سبک زندگی با اضطراب و افسردگی رابطه معنادار و معکوس در سطح ۰/۰۵ وجود دارد.