بررسی رابطه تیپ شخصیتی صبحگاهی-شامگاهی و یادگیری خودگردان بااضطراب امتحان در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه تیپ شخصیتی صبحگاهی-شامگاهی و یادگیری خودگردان با اضطراب امتحان در دانشآموزان است. روش تحقیق حاضر زمینه یابی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی دانش آموزانمتوسطه اول مدارس دولتی شهر بجنورد به تعداد ۹۲۰ نفر می باشد که با توجه به جدول مورگان تعداد ۲۷۴ نفر بعنوانحجم نمونه به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات پرسش نامهصبحگاهی شامگاهی هورن و استبرگ ( ۲۰۰۴ )، پرسشنامه اضطراب امتحان ساراسون ( ۱۹۵۷ ) و پرسشنامه یادگیریخودگردان زیمرمن و مارتینز-پونز( ۱۹۸۶ ) است. ضرایب رگرسیون نشان داد که دو متغیر یادگیری خودگردان و تیپ صبحگاهی شامگاهی بصورت معکوس اضطراب امتحان به میزان ۸۲/۶ درصد پیش بینی می کنند