بررسی مفهوم توکل در قرآن و روایات

توکل از فضایل اخلاقی و یکی از منزلهای رهروان و از مقامات خدا پرست بوده و به معنای اعتماد بر خداوند در تمام امور زندگیاست. توکل بر خداوند در زندگی فردی، اجتماعی انسان اثرات فراوان می گذارد و تا انسان این فضیلت اخلاقی را کسب نکند نمیتواند از ثمرات و نتایج آن بهره بگیرد. لازمه تحصیل توکل، شناخت و آگاهی نسبت به آثار آن است زیرا هر اندازه انسان نسبت بهآثار توکل علم و آگاهی کسب کند شوق بیشتری نسبت به تحصیل توکل در او ایجاد می شود. توکل از ترکیب دو عامل توحیدانفعالی و قوت قلب ناشی می شود به طوری که فقدان هریک از این دو، منتهی به عدم توکل می شود اما پیوند آن ها آرامش وطمانینه به ارمغان می آورد. در آیات و روایات، از توکل به خدا، بهترین تکیه گاه، حقیقت و رکن ایمان، برترین توشه، وسیله یرهایی از رنج و اضطراب، عامل رشد و تکامل معنوی، بی نیازی و کفایت، دستیابی به عزت، حرمت و ارزشمندی خویشتن یاد شدهاست.