تاثیر تربیت دینی در محیط خانواده و مدرسه در دانش آموزان

خانواده به مفهوم محدود آن عبارتست از یک واحد اجتماعی، ناشی از ازدواج یک زن و یک مرد که فرزندان پدید آمده از آنها آن را تکمیل می کنند. تعریف دیگری خانواده را شامل مجموعه ای از افراد می داند که با هدف و منافع مشترک زیر سقفی گرد هم می آیند. اسلام خانواده را گروهی متشکل از افراد، دارای شخصیت مدنی، حقوقی و معنوی معرفی می کند که هسته اولیه آن راازدواج مشروع زن و مردی تشکیل می دهد و نکاح عقدی است که براساس آن رابطه زوجیت بین زن و مرد برقرار شده و در پس آن طرفین دارای وظایف و حقوق جدید می شوند. ارتباط خویشاوندی در سایه نکاح پدید می آید ؛ اعضای آن دارای روابط قانونی، اخلاقی و عاطفی می گردند. جامعه شناسان خانواده را یک پدیده تاریخی می دانند که از اجتماع کلی جدا نیست. واحدی است اجتماعی که در عین حال خصایص یک نهاد و یک گروه را واجد است. بر این اساس در عین مطالعه کلی خانواده باید به چشم یک نهاد و یک گروه ارادی نخستین رهبری و عضویت نگریسته شود. در دین اسلام به خانواده و تربیت فرزندان توصیه زیادی شده است از آن جایی که بیشتر تربیت دانش آموزان در خانواده و مدرسه اتفاق می افتد پس خانواده ها و مدرسه باید برای تربیت دینی فرزندان خود بکوشند تا دانش آموزان در هر سنی آماده تعلیم وتربیت باشند. محقق در این مقاله سعی کرده است علاوه بر ضرورت خانواده اسلامی به تربیت اسلامی فرزندان در محیط مدرسه و خانواده در بپردازد امید است این مقاله برای سایر افراد مشتاق علم و دین اسلام کاربردی باشد. نتایج این پژوهش برای افرادی که به کار روانشناسی پرورشی و مشاوره و راهنمایی می پردازند کمک نموده ودر مدارس نیز به رابطه ی میان مدیران و معلمان و دانش اموزان کمک شایانی می کند؛زیرا هم خانواده ها و هم مدارس با شناخت بیشتر دانش اموزان می توانند بهتر به حل مشکلات اعتقادی دانش اموزان بپرداذند و برای شناسایی روابط کودک با افراد خانواده اهمیت زیادی دارد؛زیرا بسیاری از رفتارهای فعلی او در محیط های مختلف به ویژه در محیط تحصیلی وکلاس و مدرسه و در میان دوستان از زندگی خانوادگی سرچشمه می گیردبرای بیشتر اقدامات و راهنمایی های اموزشی و پرورشی احتیاج داریم تا به این سرچشمه ها دست یابیم.