بررسی اثرات ناشی از برگشت پساب شستشوی صافی ها . ارائه راهکارهای نظری ( مطالعه موردی تصیفه خانه تهرانپارس )

برگشت پساب شستشوی معکوس صافی ها یکی از مشکلات عدیده ای است که در بهره برداری از سیستمهای تصفیه صاف ساز یا آب بروز می نماید . با برگشت پساب تجمیع آلودگی هایی نظیر انواع کیست های مختلف ، تی - او- سی ، کدورت و افزایش تولید تری هالومتان در بعد از کلرزنی را شاهد می باشیم که باعث کاهش کیفیت آب و صرف هزینه های اضافه می گردد .عدم برگشت پساب صافی نیز در کشورهایی نظیر ایرن که با کم آبی روبرو هستند باعث از دست رفتن منابع وسیعی از آب می گردد که استحصال آن مشکل می باشد . در این تحقیق ضمن بیان راهکارهای مختلف در جهت استفاده مجدد از پساب شستشوی معکوس صافی ها نظیر حوضهای ته شینی ، افزودن پلیمر ، افزایش چجم جوض ته نشینی اولیه جهت برگشت پسآب به سیستم ، برگشت درصدی از جریان به آب خام اصلی و .... توصیه گردیده است حتی در فصول گرم سال که مشکل کمبود آب وجود دارد. در دوره هایی دفع پسآب به خارج تصفیه انه صورت گیرد. چرا که تجربه گردید در آزمایش روی نمونه های با دوره بازگشت طولانی پسآب درصد تی-او-سی و به تیع آن بعد از کلر زنی درصد تری هالومتان به شدت افزایش پیدا نمود . ولی در دوره های 24 ساعته تغییر شدیدی در شاخصه های تحقیق که عبارت بودند از تی-او-سی ، کدورت ، اندازه ذرات وپ - هاش ایجاد نمی گردید. پژوهش حاضر در دو بخش مطالعات کتابخانه ای و پایلوتی با مطالعه موردی تصفیه خانه تهرانپارس صورت گرفته است و مطالعات انجام پذیرفته شده بر سه محور ذیل استوار می باشد : 1) تاثیر افزودن پسآّب به ابتدای مسیر تصفیه خانه و تغلیظ آلاینده ها بر اثر این فرایند ، 2) استفاده از روشهای کاهش پسآّب به همراه تکمیلی بر روی پساب ، 3) استفاده از روشهای افزایش زمان در مسیر بودن صافی و کاهش گرفتگی صافی ها