نقش واسطه ای سبک های دلبستگی مادران در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بر اساس کنترل عواطف مادران دانش آموزان مرزی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای سبک های دلبستگی مادران در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بر اساس کنترل عواطف مادران دانش آموزان مرزی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی با معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش آموزان دبستانی مرزی شهر شاهین شهر (۱۴۲ نفر) در سال تحصیلی ۱۴۰۰- ۱۴۰۱ بودند. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود، ولی تعداد ۱۰۰ نفر به پرسشنامه پاسخ گفتند که به عنوان نمونه نهایی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش حاضر، پرسشنامه های مشکلات رفتاری کانرز فرم والدین (۱۹۷۸)، سبک های دلبستگی هازن و شیور (۱۹۸۷) و کنترل عواطف ویلیامز و همکاران (۱۹۹۷) بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با معادلات ساختاری با نرم افزارهای SPSS۲۰ و Amos۲۴ انجام شد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که نقش واسطه ای سبک دلبستگی دوسوگرا در پیش بینی مشکلات رفتاری کودکان بر اساس کنترل عواطف مادران کودکان مرزی تایید شد (p>۰/۰۵)، ولیکن دیگر سبک های دلبستگی نقش واسطه ای معنادار در این رابطه نداشتند (p>۰/۰۵). بنابراین مشاوران و درمانگران با توجه به نقش کلیدی مادران و تاثیرات عواطف آنان بر روی روان و رفتار کودکانشان قادرند از طریق مشاوره، اصلاح و درمان مشکلات مادران و آموزش، توجه و توصیه به آنان طیف وسیعی از مشکلات رفتاری دانش آموزان مرزی به خصوص در محیط مدرسه و اجتماع را برطرف کرده یا بهبود بخشند