سیاست های اقتصادی حکومت پهلوی در سالهای ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۷

علل بحرانهای سیاسی و اقتصادی در جوامعی چون ایران قبل از انقلاب تنها به دخالتهای استعماری محدود نمیشد؛ چرا که نفوذ و دخالت بیگانگان بدون وجود زمینههای داخلی ناممکن و یا دشوار است. هم ساختار پدرسالاری رژیم پهلوی که روابط قدرت را به شکل عمودی تعیین میکرد و هم ساختار افقی قدرت بین نخبگان و عوامل سیاسی مانع از رشد و توسعه یک اقتصاد ملی و شکوفا بود. از همین رو حتی اگر شاه و عوامل سیاسی او قصد ایجاد رشد و توسعه در نهادهای اقتصادی و خروج از بحرانهای سیاسی و اقتصادی را داشتند، این موضوع تحتالشعاع ساختار قدرت قرار میگرفت بدین ترتیب نظام سیاسی دوران پهلوی نشان داد که حتی شکوفایی اقتصاد ملی هم می تواند در خدمت علایق سیاسی حکومت پدرسالارانه شاه و خاندان او باشد. نگارنده سعی دارد تبعات اصلاحات را در دوره پهلوی دوم که مرتبط با قانون اصلاحات ارضی می باشد در مقاله ذیل که شیوه پژوهش آن تحلیلی- توصیفی است و برای نگارش آن از منابع کتابخانه ای با ابزار فیش برداری استفاده شده است را به بحث بگذارد.