آگاهی: ماهیت مکان در فلسفه اسلامی

درباره ی مکان، اقوال نادری از فلاسفه ذکر شده و مشهور از بین فلاسفه ی مسلمان دو قول است، یکی قولی که از افلاطون نﻘل شده و بعضی از حکمای اسلامی، مانند ملاصدرا آن را تایید کرده اند و دیگری قول منﻘول از ارسطو که مورد پذیرش مشایین قرار گرفته است که مطابق با ظاهر قول منﻘول از افلاطون، مکان امری مجرد محسوب می شود و طبق قول ارسطو، از اعراض به حساب می آید. در این تحقیق، ابتدا بحث اصالت وجود و ماهیت تبیین می گردد؛ زیرا مکان در حیطه ی وجود است و آگاهی در حیطه ی ماهیت؛ بعد از آن، ماهیت مکان در تاریخ فلسفه ی اسلامی روشن می گردد. در قسمت سوم تحقیق؛ معانی چهارگانه ی آگاهی مورد تحلیل قرار می گیرد، به طوری که منظور از آگاهی در این تحقیق، آگاهی از نوع اول می باشد، یعنی آگاهی پدیداری. در نهایت، گزاره ی: آگاهی، ماهیت مکان است، تبیین می گردد؛ به طوری که می توان گفت: مفهوم آگاهی از مفهوم مکان انتزاع می شود. آگاهی، معقول ثانی فلسفی است (مکان، معقول اولی فلسفی است). البته تصدیق این گزاره از نوع علم حضوری است نه علم حصولی.